Ik heb een punt gezet achter topsport. Ik heb geen ambitie of zin meer om nog zelf te worstelen. Voor mij is het echt klaar. Het is nu aan de jongeren,
was Jessica Blaszka, Nederlands beste worstelaarster uit de geschiedenis begin mei stellig. Zondag stond Simsons clubicoon plotsklaps echter toch weer op de worstelmat in Landgraaf in het thuisduel van Simson tegen TSG Herdecke. En bezorgde de Oberliga koploper vier punten.
Is het toch weer gaan kriebelen?
Nou nee, niet echt. Ik heb eigenlijk alleen maar op de weegschaal gestaan,
lacht Blaszka.
Verklarend:
Een team dat voor de wedstrijdweging een atlete op de weegschaal brengt die aan de wedstrijdeisen voldoet, krijgt twee wedstrijdpunten. Bij een team dat daar niet in slaagt gaan de twee punten, naar de opponent. Ik wist vrij zeker dat Herdecke, maar een meisje op de mat kon brengen. En dat bleek ook zo te zijn. Op die manier kon ik het team dus vier punten bezorgen. Ik werd tot winnaar uitgeroepen zonder te worstelen.
Volgens Simson goeroe Ate Postma is het nieuws dat Jessica Blaszka weer op de mat stond voor Simson als een lopend vuurtje rond gegaan bij de andere teams in de Oberliga klasse. Reken maar erop dat dan menigeen de moed in de schoenen zinkt. Tegen een worstelaarster met zo’n erelijst durven echt maar weinigen het op te nemen. Jessica concentreert zich op het halen van haar trainersdiploma en daarnaast traint ze de NRW-selectie in Dormhagen. Een aantal van die meiden komt ook uit voor onze tegenstanders in de competitie. Ze weten hoe goed hun trainster nog steeds is. Jessica heeft ook de goesting terug. Ze doet ook weer looptraining voor haarzelf. We hebben goede hoop dat Jessica in de toekomst weer af te toe voor ons gaat worstelen. We leggen haar echter geen druk op.
“Ik begrijp dat Ate”, dit zegt reageert Jessica Blaszka. Vanuit verenigingsperspectief is het natuurlijk een goede zaak als een Landgraafse atleet op de mat komt. Maar het is wensdenken. Ik heb Simson uit de brand geholpen, omdat het team zondag niet de beschikking had over een tweede vrouwelijke worstelaar. En twee vrouwen in de opstelling zijn sinds vorig jaar verplicht. Maar een rentree zit er echt niet in. Met 31 jaar ben je echt oud in deze sport. Ik mis daarvoor ook de motivatie.”
Dus over enige tijd geen Jessica Blaszka als surprise op de mat in de topper Aachen Wahlheim met klasbak Nina Hemmer? In het verleden was de Landgraafse immers een van de weinigen die Hemmer wist te bedwingen. Glimlachend:
Nee, dat ga ik mezelf echt niet meer aandoen. Om zo’n tegenstandster te bedwingen moet je echt topfit zijn. En dat ben ik absoluut niet meer. Echt worstelen heb ik nu al bijna drie jaar niet meer gedaan Als trainster van het NRW-team houd ik het veelal ook bij mondelinge aanwijzingen en enkele grepen. En als ik intensief ga worstelen gaan alle blessures uit het verleden me weer parten spelen. Dat is het me niet waard. Ik kan nu prima functioneren in het dagelijkse leven en dat wil ik graag zo houden.
