LANDGRAAF – Sporthal De Baneberg in Landgraaf transformeerde tijdens de 35ste editie van het Internationaal Grenslandtoernooi weer in een worstelwalhalla. Gespierde imponerende vetvrije torso’s, veel strijd op de vier matten. Voor het eerst namen ook vrouwen in drie gewichtsklassen deel. Worstelicoon Jessica Blaszka uit Landgraaf Nederlands beste worstelaarster ooit vervulde enkel een rol achter de jurytafel, tijdens het groots opgezette toernooi van haar thuisvereniging KSV Simson.
In september 2015 behaalde Jessica Blaszka (Heerlen, 5 augustus 1992) een bronzen medaille op het WK Worstelen. Hiermee plaatste Blaszka zich als eerste Nederlandse vrouwelijke worstelaar voor de Olympische Zomerspelen. Dat avontuur in Rio de Janeiro eindigde in de eerste ronde. Eigenlijk wilde de Landgraafse toen al stoppen, maar omdat Rio zo teleurstellend verliep, besloot de gedreven topsportster door te gaan.
Ze verhuisde naar Zweden om op hoge niveau te kunnen trainen, nam deel aan tal van internationale trainingskampen. Ellenlange reizen, Iedere keer afvallen, om het wedstrijdgewicht te halen, het was zo ontzettend zwaar. Blessures ook. De Limburgse moest zich voor de kwalificatie toernooien voor de Olympische spelen van Tokio twee keer laten opereren aan haar rechteronderbeen, om cystes te verwijderen. Ze behaalde een zilveren EK medaille. Ondanks deze historische plak was ze nog niet geplaatst voor de Olympische Spelen. Een olympisch ticket moet ze tijdens andere wedstrijden veiligstellen.
Met carnaval vertrok ze naar Japan om zich daar optimaal voor te bereiden. In Sofia ging ze op voor haar allerlaatste kans om kwalificatie voor de Spelen af te dwingen. Daarvoor moest e minimaal finale moeten halen, maar in de achtste finales ging het mis. De uitschakeling in Sofia betekent definitief het einde van haar topsport carrière
Bij haar afscheidsinterview verklapte Blaszka haar grote ándere droom: moeder worden. Tien maanden geleden beviel ze van dochter Fleur. Het grootste geschenk in mijn leven daar kan geen enkele mondiale overwinning tegen op, ”zegt ze. De worstelmat mist ze niet. IK geniet van mijn huidige leven met mijn vriend en onze dochter Fleur. Zoals ook van mijn werk bij de kinderopvang. Ik werk 27 uur per week in de kinderopvang van basisschool De Schatgraver.
In de praktijk is dat drie dagen per week dus er blijft voldoende tijd over. Op de eerste plaats voor dochter Fleur. En vanaf komend seizoen ook om de NRW-selectie van Dornhagen te gaan trainen. Nee, zelf heb ik geen ambitie of zin meer om nog aan de competitiewedstrijden of toernooien deel te nemen.
Ik vind het prima dat nu eindelijk ook vrouwen deelnemen aan het Internationale Grenslandtoernooi. En ook een beetje jammer dat het zo lang heeft geduurd. Maar nee, mij gaf het geen prikkel meer. Ik heb een punt gezet achter topsport. Ik heb geen ambitie of zin meer om nog zelf te worstelen. Het is nu aan jongeren.
Een van de jongeren vulde het naadloos in Sem van Dun (23) werd tweede in de klasse tot 65 kg. De Heerlense die lid is van de nationale SAMBO-selectie. En de laatste twee jaar furore maakt met zilveren en bronzen medailles op EK’S en WK ‘Zambo ging eind 2021 ook bij Simson trainen om haar worstelvaardigheden te verbeteren. Daar vult Van Dun, als ze geen Zambo verplichtingen heeft, een van de twee vrouwenposities in het mannenteam in, die in de Duitse worstelcompetitie verplicht zijn. Sambo, een combinatievorm van judo en worstelen. Het is van origine een Russische vechtsport, die zeer populaire is in Oost-Europese en Aziatische landen. Op wereldniveau is het een hele grote sport maar in Nederland is het een kleine sport. Vergelijkbaar met worstelen dus.
Worstelen is de oervorm van vechten, Olympische kan een sport nauwelijks worden
Worstelen is bijna een exotische activiteit geworden. Opmerkelijk, want worstelen is de oervorm van vechten. Olympischer kan een sport nauwelijks worden. Worstelen is een combinatie van souplesse, behendigheid, techniek en bovenal doorzettingsvermogen.
Het is hard tegen hard. Zodra je twijfelt ben je weg. Je kunt nooit verzaken, elk foutje wordt op topniveau in een fractie van een seconde meedogenloos afgestraft,
zegt Blaszka.
Mensen hebben vaak geen idee hoe loeizwaar worstelen is.
Een amateurvoetballer in de vijfde klasse met 25 kg overgewicht krijgt meer media-aandacht
“Hoe dat komt? Mede door gebrek aan media-aandacht – een voetballer met 25 kg overgewicht in de vijfde klasse – krijgt veelal meer aandacht dan een worstelaar op topniveau is. “De niet kenners zien vrouwen en mannen die in strak lycra en volgens ingewikkelde regels elkaar de oren van het hoofd rukken.”
Nieuwe aanwas door te denken vanuit de allerkleinsten
Door die onwetendheid is het werven van jeugd niet gemakkelijk, erkent Blaszka. “Maar toch zit de groei in de worstelsport door te denken vanuit de allerkleinsten. Beginnelingen die stoeien, en daarnaast iets gevorderden zich wagen aan de eerste beginselen van het worstelen; heupworpen, schouderworpen en afklemmen. “Nee geen worsteloortjes’, zegt Blaszka over het clichébeeld van de buitenstaander.
“Of ik op de kinderopvang soms stiekem ook al met een kinderlijke variant de worstelpijlen richt op de allerjongsten. Met een brede glimlach: “Nee, hoor! Die kleintjes zijn nog veel te jong, ze zijn tussen de twee en de vier jaar oud. Worstel stoei les is ook een verenigingsactiviteit en geen kinderopvang activiteit.
