WIEMESMEER – In Wiemesmeer-Zutendaal vinden vanaf 21 oktober weer de Euregionaal bekende Sint-Hubertusfeesten plaats. Zaterdagavond 28 oktober staat om 20.00 in de kerk van Wiemesmeer het bijzondere Jachthoornconcert ‘La Vènerie’ op het programma. De Franse jachthoorn topgroep ‘Trompe & Fantaisie’ blaast maar vier concerten per jaar, waarvan dit jaar één in Wiemesmeer.
De Franse toppers gaan aangevuld door de ‘Gezellen van St Hubertus’, voor een spektakel van hoog niveau in de kerk van Wiemesmeer zorgen. Beklijvend sluitstuk van het jachthoornconcert is ‘Le Chant Final’, van Hubert Heinrich. Alle in de kerk aanwezige, blazers met instrument worden dan uitgenodigd om zich te verzamelen op het podium. Samen met de solisten en onder begeleiding van de Internationaal gerenommeerde dirigent-organist Luc Ponet volgt dan ‘Le Chant Final’ spelen. Dit wordt altijd uit volle borst meegezongen door het voltallige publiek. Een uniek en aangrijpend moment. Een ervaring om niet te missen ook!
Het doel van het Jachthoornconcert ‘La Vènerie’ is ook het promoten van het cultureel en historisch erfgoed van de Franse Jachthoorn. De Franse jachthoorn neemt in de geschiedenis van de koperen blaasinstrumenten een belangrijke plaats in. Zij is de opvolger van de eenvoudigere signaalinstrumenten en de voorloper van de concerthoorn zoals die vandaag gebruikt wordt in orkesten. Jachthoornblazen op Franse hoorn is in 2020 erkend als Unesco Immaterieel Cultureel Erfgoed.
In de loop der eeuwen zijn er verschillende modellen gemaakt (Dampierre, Dauphine) van verschillende buislengten, toonaarden en windingen. Het uiteindelijke model waar nu nog op wordt geblazen is de Trompe d’Orléans; 4,545 meter, 3 1/2 windingen, doormeter van 37 cm en in D (re) gestemd. De jachthoorn was hét communicatiemiddel tijdens de jacht de zogeheten Chasse á courre. Wiemesmeer vormde hiervoor de bakermat in Vlaanderen en Euregio. De basis voor de traditie werd gelegd door Prins De Merode. Er zijn anekdotes waaruit blijkt dat de hoorn tot op vijf kilometer hoorbaar is.
De Trompe d’Orléans
Aan het Franse hof, onder Lodewijk XIV en XV (17de en 18de eeuw), was de jachthoorn was tijdens de jacht het signaalinstrument. Zonder mobiele telefoon was en is de jachthoorn nog steeds een ideaal instrument om in de bossen te communiceren.
De Franse jachthoorn zich langzamerhand verspreidde door Europa. Zo werd de hoorn door de adel geïntroduceerd in Bohemen, waar men een eigen stijl en interpretatie hanteerde. Als later tussen 1810 en 1830 kleppen en ventielen worden ontworpen en Anton Joseph Hampel de stop- en demptechniek ontwikkelt is de weg vrij om de hoorn steeds meer op te nemen in orkesten en het instrument verder te ontwikkelen tot de huidige concerthoorn.
De Franse jachthoorn kreeg in 1817 zijn definitieve vorm van hoornbouwer Périnet. Enkele kleine wijzigingen als de samenstelling van de legering, vorm van het paviljoen (beker) en de bouw van het eerste deel van de buis daargelaten. Het instrument, vervaardigt uit een koperlegering, bestaat uit een lange opgerolde buis.
Grote opmars vanaf de jaren zestig Vanaf de jaren 60 van de vorig eeuw kende de Franse jachthoorn een grote opmars. Momenteel wordt de Franse jachthoorn bespeeld in Frankrijk, België, Nederland, Luxemburg, Duitsland, Polen, Québec en Zwitserland. Ook in Engeland en Marokko zijn hoornblazers actief.
Verschillende verenigingen ter promotie van het instrument zijn opgericht in Frankrijk en de Benelux (FITF en BJF). Zij organiseren stagedagen om aan de hand van gerenommeerde leraren de beheersing van het instrument te perfectioneren alsook jaarlijks terugkerende concoursen en evenementen. Dit heeft zeker zijn vruchten afgeworpen, het technische niveau is nog nooit zo hoog geweest als nu!
Hoornblazen is ook een teamsport geworden.
Hoornblazen is ook een ‘teamsport’ geworden. Verschillende componisten schrijven ter vermaak grote groepsstukken die 4, 5 tot zelfs 6-stemmig worden uitgevoerd: eerste stem, tweede stem, stopstem, vulstem en een tweevoudige baspartij. Sommige groepen organiseren volledige concerten, brengen Cd’s uit en luisteren trouwfeesten, missen en begrafenissen op.
Waar het gros van de componisten melodieuze stukken componeert, richt een nieuwe generatie zich meer op de akkoorden. Nieuwe akkoorden worden geïntroduceerd in de jachthoornmuziek, de grenzen worden opgezocht en soms zelfs verlegd, blijkt uit ‘Musique Sacrée’ het laatste werk van Le Débuché de Paris.
Voor meer informatie het volledige programma en tickets voor de diverse evenementen in Wiemesmeer zie: www.sinthubertusfeesten.be
