LANDGRAAF – Met een klinkende 4-0 overwinning op de nummer drie van de ranglijst Hajraa Eindhoven zette de mannenhoofdmacht van VC Landgraaf zaterdag de kroon op een topseizoen. Plek 4 in de eindstand van de Tweede Divisie D. In een seizoen met een versterkte promotieregeling goed voor het spelen voor promotie duels. Maar daar ziet VCL noodgedwongen van af.
Top trainer-coach René Reinaerts moet opnieuw een nieuw team gaan opbouwen. Spelverdeler Dylan Buddingh en middenman Jasper Joosten stoppen. De sterkhouders en boezemvrienden, zeg maar de laatste der Mohikanen van het voormalige VCL-team, rond topspeler Roel Renkens, kunnen werk en gezinsleven niet meer combineren met het tijd intensieve volleybal op landelijk niveau. En ook de van Fyrad Maastricht overkomen sterke passer- loper/spelverdeler Sander de Koe is komend seizoen niet meer beschikbaar, omdat hij zijn studie in Leuven gaat vervolgen.
Spelverdeler in de vorm van zijn leven stopt
Vooral het verlies van spelverdeler Dylan Buddingh, die is uitgegroeid tot de beste spelverdeler in de tweede divisie lijkt een onoverkomelijk verlies. In zijn afscheidsmatch tegen Hajraa toonde Buddingh nogmaals zijn exceptionele kwaliteiten. Buddingh (28) verkeert dan ook in de vorm van zijn leven. De spelverdeler overziet met een soort helikopterview, waar medespelers en tegenstanders staan en waar de openingen liggen. Ook heeft hij ogenschijnlijk ogen in zijn rug, met blind achterover gespeelde passes op maat, met de juiste hoogte en balsnelheid plaveit hij de weg voor de scores van medespelers. “Het is een genot voor het oog, hoe Dylan complete verdedigingslinies ogenschijnlijk achteloos het bos instuurt, ook vandaag weer”, zegt oud-topvolleyballer René Reinaerts.
“Weer opnieuw moeten beginnen, is na alle inspanningen best wél zuur”
Dan: “Ik begrijp de afweging van Dylan en Jasper, die wél nog beschikbaar blijven voor de vereniging en mogelijk ook voor noodgevallen. Maar het was best wél zuur toen ik het nieuws in een vroegtijdig stadium van hen te horen kreeg. We hebben er enorm hard aangetrokken om te komen tot waar we nu staan. En op het moment dat je denkt: met dit team kun je doorbouwen naar de toekomst, moet je weer opnieuw beginnen. Het is een never ending story. Gelet op de actualiteit in het Zuid-Limburgse volleybal en de smalle vijver waarin we als verenigingen allemaal moeten vissen, kun je helaas niet verder meer dan één seizoen vooruitkijken.
Over de afweging om geen promotieduels te spelen is René Reinaerts duidelijk. “Normaliter speelt alleen de nummer twee promotieduels. Het spelen van promotie duels heeft ook alleen nut als je de ervaring kunt opdoen om te winnen op een hoger niveau. Na een stroeve competitiestart hebben na de winterstop een fantastische tweede seizoenshelft gedraaid. Maar tegen de top drie in de klasse hadden we weinig of niks in de melk te brokkelen. Het huidige team is nog niet toe aan eerste divisie niveau, maar had daar wel naartoe kunnen doorgroeien. Nu is echter een andere sportieve realiteit en moeten we weer een nieuw team moeten. De eerste contacten voor teamversterkingen zijn gelegd.”
VCL- vrouwen realiseren klassenbehoud in de derde divisie
De blik gaat naar de twee andere speelvelden in sporthal De Baneberg. Op het tweede veld ravot de kroost veelal onder het toeziende oog van opa’s en oma’s. Op het derde speelveld maakt de vrouwenhoofdmacht van VC Landgraaf zich op voor een beslissend duel om klassenbehoud in de Dames Derde Divisie B. Na de 1-3 winst eerder op de middag van Jokers VC in het uitduel tegen Hands up Berlicum moet VCL minimaal één set pakken. En dat lukt. Als het erop aan komt staat het ervaren ‘mamma team’ met veel voormalige divisiespeelsters er dan ook altijd. Met steun van Landgraafs aanhang knokt het team zich naar een 4-0 overwinning (28-26, 25-20, 25-22, 25-17) tegen VC Weert.
Het eindfeest in het met blauwwitte ballonnen en sfeervolle slingers versierde sportcafé kan beginnen. De tintelingen en voorvreugde waren al vooraf alom zicht- en voelbaar. Van een meisjesteam dat na hun gespeelde wedstijd zit na te genieten en te socializen aan een grote tafel. Tot positief opgewonden taferelen rond kleedkamers en op de tribune.
VCL is anno heden dan ook veel meer dan alleen een volleybalclub. Het is één grote hechte familie. Veelal hoog opleidde mensen, studenten en mensen met prima maatschappelijke banen. Ze delen lief en leed met elkaar. Volleybalpassie en plezier is de gemeenschappelijker deler. Zoals ook een enorme drive om zich in te zetten voor het wel en wee en de toekomst van hun vereniging.
Beachvelden VC Landgraaf gaan komend week weer open
Binnen enkele dagen gaat alweer het beachseizoen van VCL van start, op het vorig jaar met steun van de gemeente en hoofdsponsor Rik van Loo, van Ambulante Thuiszorg, geopende beachcomplex, naast het voetbalveld van FC Landgraaf. Het complex wordt geëxploiteerd door VCL. En gerund door VCL leden.
VCL is anno heden veel meer dan alleen een volleybalvereniging
Ook dát illustreert de vlucht die VCL heeft genomen. Het is bijna onvoorstelbaar hoeveel pro deo werk de VCL-leden naast hun drukke banen en gezin allemaal voor hun club verzetten. Speler, jeugdtrainer, bestuurslid, vrijwilliger, noem maar op!
Naoberschap wordt groot geschreven
Naoberschap wordt daarbij ook groot geschreven. Samen met KSV Simson runnen en onderhouden VCL-vrijwilligers het sportcafé – de voormalige kantine in Landgraaf. Om wat extra geld voor de verenigingskas te vergaren runnen acht vrijwilligers van VCL tijdens thuiswedstijden van Roda JC ook een van de acht Tappunten in het Parkstad Limburg stadion. “De geel-zwarte handdoeken die we van Roda JC als dank hebben ontvangen waren zeer nuttig in de derde en vierde set als het zweet begint te vloeien, En zijn een ook soort gelukbrengers geworden.” Glimlachend: “Succes bevleugeld zeg maar! Daarnaast hebben we de geel-zwarte Roda JC handdoeken als een soort regionale trots ook overal in het land uitgedragen, tijdens wedstrijden. Het was best wél mooi om de reacties te zien, bij tegenstanders en publiek.”
