HEERLEN – Collin van Eijk (31) is een doelman van hoofdklasseniveau. Zijn overstap van eersteklasser EHC naar derdeklasser Heksenberg- NEC was onbetwist een de meest spraakmakende spelerswisselingen in de transferperiode.
Zes seizoenen drukte doelman Collin van Eijk een grote stempel op het club DNA van EHC. Zoals René Higuita, beroemd vanwege zijn risicorijke speelstijl en zijn ‘scorpion kick’ was ook bij de ranke slanke Heerlenaar risico en een spectaculaire redding nooit ver weg. Maar achter de show- en bravoure doelman door ‘mister EHC Karel Bauling’ vaker gekscherend als ‘circusartiest’ geduid, school ook een echte doorzetter, een gedreven sportman die er alles voor over heeft om zijn doelen te bereiken.
Afgelopen seizoen had Collin van Eijk met fantastisch keeperswerk een groot aandeel in het klassenbehoud van EHC in de eerste klasse. EHC en haar trainersduo Eric van der Luer en Hans Spillmann wilden dolgraag doorgaan met de doelman en aanvoerder. Maar Collin van Eik onbetwist de beste doelman in de eerste klasse en fel begeerd door tal van clubs in Limburg België en Duitsland koos voor zijn familie.
“Als je je familie iets belooft, moet je dat ook nakomen”
De doelman maakte de overstap naar derdeklasser Heksenberg NEC. Daar is hij de opvolger van zijn vier jaar oudere broer Kay (35), die er de afgelopen jaren het doel verdedigde. “Ik had met Kay de afspraak dat als hij zou stoppen bij Heksenberg-NEC ik hem zou volgen. In de winterstop werd duidelijk dat Kay vanwege heupslijtage niet langer kon doorgaan. Dus toen al heb ik de knoop doorgehakt. En ja ik weet wat nu ‘A’ is in het voetbal, morgen weer ‘B’ kan zijn. Maar dat gaat bij mij nu niet gebeuren. Want als je je familie iets belooft moet je dat ook nakomen.
“Of ik niet bang ben dat ik me ga storen aan het spelniveau? Ik verwacht van niet. Ik stap met een andere mindset in het veld. Eerste klasse is prestatief voetbal, derde klasse niveau is toch meer recreatief voetbal. Als jonge ambitieuze medespelers hun uiterste best doen, maar op sommige momenten onverhoopt hun man laten lopen kan ik daar beter mee omgaan dan in de eerste klasse. Daar spelen steeds meer spelers die van zichzelf vinden dat ze erg goed of bijzonder zijn, maar die een recreatieve mentaliteit hebben.”
“Spelers als Dylan Zwartjes en Lars Gulpen worden niet meer afgeleverd door BVO’s ”
Dan beslist: “Het niveau van het amateurvoetbal in Limburg is de laatste jaren natuurlijk fors achteruitgegaan. Dat heeft mede ook te maken met de kwaliteit van de jeugdopleidingen van de BVO’s. Vroeger kon je spelers die overkwamen in de regel moeiteloos inpassen in de hoofdklasse. Maar spelers als Dylan Zwartjes en Lars Gulpen – de beste speler waarmee ik in mijn loopbaan heb samengespeeld – worden niet meer afgeleverd. Tegenwoordig kunnen afvallers uit het Limburgse profvoetbal vaker amper of niet mee in de eerste klasse.”
Collin van Eik maakte april 2011 tijdens Roda JC-FC Twente zijn eredivisie debuut. En speelde daarna ook nog een seizoen bij MVV. Maar een profbestaan zat er uiteindelijk voor hem niet in. “Het is vooral een kwestie van geluk hebben op de beslissende momenten”, oordeelt hij.
Maatschappelijk en sportief samenwerken met vader Roger
Nu focust de jonge vader zich vooral op zijn maatschappelijk bestaan. Hij werkt samen met vader Roger, een topstoffeerder voor Schillings in Landgraaf. Zonweringen en rolluiken monteren, pvc vloeren leggen, traprenovaties en meer. Voetbal is en blijft de belangrijkste bijzaak in zijn leven. Glimlachend: “Het is mooi dat Kay komend seizoen mijn keeperstrainer wordt. Als ik een zware dag op het werk heb gehad houdt hij er rekening mee.”
Broer Kay keeperstrainer en pa Roger als assisttrainer op de bank, voor Collin van Eik is het een fantastisch gegeven. “Dit is natuurlijk het cluppie van mijn vader. Die was voor de fusie met Heksenberg al ruim 35 jaar aan NEC ’92 en RKSNE, samen met Nieuw Einde de voorganger van NEC verbonden. In zijn ouderlijke huis in Nieuw-Einde dicht bij sportcomplex de Varenbeuk is het voor Collin van Eijk ook allemaal begonnen.
Grote voorbeeld
Roger van Eijk was als doelman van NEC ’92 altijd het grote voordeel voor zijn zonen. Haast vanzelfsprekend werden ook Kay en Collin van Eijk doelman. Twee totaal verschillende types die beide ondersteund door pa aan het profvoetbal en een profbestaan roken. Collin de meest getalenteerde, maar ook meest laconieke van de twee was er het dichts bij.
Nu dus derde klasse. “Ik verheug op komende seizoen. Heksenberg-NEC is een ouderwets gezellige vereniging, met een entourage zoals je nog maar zelden in het voetbal aantreft. De supporters voorop de Ronde Tafel: de fanatieke moeders en echtgenotes van spelers zijn écht fantastisch. Ik verheug me ook enorm op de ouderwetse zondagochtend tref bij moeder Marie. Kay heeft twee kinderen en ik een dochtertje van tweeënhalf. Milan, Liv en Noe kunnen prima samenspelen en wij kunnen dan ontspannen over voetbal kuiten. En daarna komt iedereen zoals vroeger al naar het voetbalveld?
“De voetbalcirkel is voor mij pas rond bij een prijs met Hekenberg-NEC”
Collin van Eijck werd in de jeugd een keer kampioen met NEC ’92. Op zijn tiende werd hij ingelijfd in jeugdopleiding van MVV. Na 22 jaar is hij weer terug op het oude nest in Nieuw Einde. Of de voetbalcirkel voor mij nu rond is? “Nee die is pas rond bij promotie met Heksenberg NEC. Een periodekampioenschap moet haalbaar zijn. Promotie wellicht ook. Het zou mooi zijn als dat samenvalt met het 100-jarig bestaansfeest komend seizoen.”
Je kunt ook zonder band goed een leider zijn
A propos ambitie: Bij EHC werd vanwege je overwicht en status in de groep tot aanvoerder benoemd. Je neemt graag verantwoordelijkheid. Word je ook de nieuwe aanvoerder van Heksenberg-NEC? Ik heb het daar toevallig recent nog over gehad met trainer Kevin Nowacki. Ik sta open voor het aanvoerderschap, maar ik hoef niet persé aanvoerder te worden. Mogelijk is het beter om een andere ervaren speler tot aanvoerder te benoemen. Je kunt ook zonder band goed een leider zijn.”
